Zakątek Nathaniel'a

To wydawało się jej bardziej niedorzeczne niż wczorajszego wieczoru. Owszem, jego słowa brzmiały bardziej przekonująco. Wciąż jednak podchodziła do tego na dystans, jakby jej nieufność przeważała to, co tak na prawdę podczas tamtej niefortunnej sytuacji na prawdę czuła. Z jej punktu widzenia był to na prawdę skomplikowany problem i nie potrafiła go rozwiązać tak łatwo, a zarazem tak szybko jak on. Zmarszczyła brwi i uniosła głowę.
- Chodzi ci o to, że jestem skazana na twój egoizm? To rozumiesz nawiązując do swoich wczorajszych słów? - czyżby powracało stare usposobienie Lir, które na te parę godzin zdawało się ulecieć, zastąpione czymś innym, wręcz obcym? Podniosła się, jednak nie odeszła tak tchórzliwie jak wczoraj.
- Jeśli na prawdę uważasz, że zaakceptuje fakt iż korzystasz ze mnie jak z przedmiotu, trzymasz dla własnej potrzeby krwi, spożytkowania egoizmu i samolubstwa, to jesteś w błędzie. - z każdym słowem zdawała się podchodzić coraz bliżej i bliżej aż wreszcie dzieliła ich zaledwie odległość oddechu. Metaforycznie. Milczała przez pewien czas, miała coś jeszcze do dodania i nie odłoży tego na później.
- Mam już dość ciebie, tego miejsca, twojego świata. Jeśli nie potrafisz mi wytłumaczyć wprost, o co ci do cholery chodzi to po prostu mnie zostaw! - cieszyła się z faktu pozostawienia otwartych drzwi, gdyż w tym momencie mogła nimi rąbnąć, a dźwięk rozniósł się po całej posesji. Mało ją obchodziło jak zareaguje na jej wywód.

Nie poruszył się ani o centymetr, gdy się zbliżyła. Patrzył na nią tylko ze swoją obojętnością, która wydawała się być wręcz nie na miejscu teraz. Słuchał jej słów uważnie, tak go spostrzega? Widać czasem dobrze posłuchać innych i dowiedzieć się co nieco na swój temat. Nijak go to nie poruszyło, chociaż pewnie wedle jej mniemania powinno. Powiódł za nią spojrzeniem, gdy zatrzasnęła drzwi domku. Ileż ta biedna budowla musi przy niej wycierpieć, za krzty jakieś odpowiedzialności, czy też poszanowania dla czyjegoś mienia.
- Gdybyś była mądra Lirael, wyczytałabyś coś pomiędzy wierszami mojej wypowiedzi. - mruknął za nią zimnym tonem. Zacisnął na moment dłonie w pięści, które jednak zaraz rozluźnił. Nie ma co się unosić.

- Uzmysłowiłeś mi, że jesteś idiotą, nikim więcej. - mówiła na tyle głośno, że byle jakie drzwi nie były w stanie stłumić jej głosu. A może taki był właśnie jej cel? Sama przed sobą posiada tajemnice, to co tu rzecz o innych? Oparła się o ścianę, na tyle blisko drzwi by słyszeć jego ewentualną odpowiedź. Może jednak zbyt się uniosła? Może powinna przeanalizować jego wypowiedź tak, jak on tego chciał? Teraz jej to już nie zaszkodzi, tak więc przymknęła oczy i pobieżnie przywołała sobie w myślach jego słowa. Uświadomienie sobie prawdy było niemal jak kubeł zimnej wody. Skąd mogła jednak wiedzieć, że jej podejrzenia są słuszne? I tak zrobiła z siebie pośmiewisko, więcej już dzisiaj nie utraci.
- Podobam ci się? - wydukała cicho, może nawet stanowczo za cicho. W sumie lepiej było by, gdyby nie dosłyszał owej wypowiedzi, dla wspólnego dobra.

Ledwo powstrzymał rozbawienie jakie wywołało u niego jej pierwsza wypowiedź. Mruknął jedynie coś, tak, aby nie zrozumiała. Jednak mogła w tym wyczuć nutkę ostrzegawczą. Lepiej, żeby go nie drażniła, bo jak już zauważyła jego jest bardzo łatwo zmusić do zmiany swego postępowania. Jej drugą wypowiedź przemilczał, mogła to wziąć za odpowiedź twierdzącą lub też uznać, że po prostu nie ma ochoty na to odpowiadać. Wzruszył do siebie barkami i odwrócił spojrzenie z domku na niego, ponownie niego się zamyślając. Istny cyrk.

Cyrk czy też tragedia, ktoś tu widzi jakieś różnice? Jakby się nad tym nie zastanowić to wszystko zmierzało albo do tego, albo do tamtego wyjścia. No, ale tak przecież nie będą rozmawiać, niech przynajmniej udają, że ta rozmowa coś znaczy, a nie podchodzi pod jakieś dziecięce gierki. W sumie to swoim własnym zachowaniem do tego doprowadza. Uchyliła drzwi i spojrzała na chłopaka, jakby tym pokazując, że mogą rozmawiać dalej. Jeśli jeszcze nie uznał tej konwersacji za zbyt uciążliwą, irytującą, czy w jakiś sposób nie dążącą do określonego przezeń celu.

- Odpowiedz sobie sama. Łamie wszelkie zakazy jakie tu panują, przebywając tu za dnia można powiedzieć, że cię pilnuje, bo jest tu osoba, która pewnie zabiła by Cię prędzej i chętniej niż ja. Dorzuć do tego jeszcze wczorajsze zachowanie i spróbują to jakoś powiązać. Powinnaś się po tym domyślić o co tez mi chodzi. - mruknął, gdy tylko rozchyliła nieco drzwi. Odsunął się od drzewa nawet nie spoglądając w jej stronę. Może tego nie było po nim widać, jednak taka rozmowa w jakiś sposób sprawiała mu trudności. Hamował się przed powiedzeniem czegoś za dużo. Stanął do niej plecami, przechodząc kawałek jakby z zamiarem opuszczenia ogrodu.

Westchnęła cicho, przenosząc niemal cały ciężar ciała na klamkę, którą ściskała niemal z cała swą siłą. Dało się słyszeć nawet charakterystyczny jęk drewna, które już ubolewało pod tym ciężarem.
- Nie zrozum mnie źle. Wciąż obawiam się twojej...brutalności. Może i sama doprowadzam do takich sytuacji, jednak... W jakiś sposób mam przeczucie, że potrzebujesz powodu by zrobić mi cokolwiek. - wymamrotała cicho, trochę nieskładnie i z licznymi zająknięciami. Trudno było to powiedzieć, a teraz jeszcze trudniej będzie spojrzeć na jego twarz. Przełknęła ślinę i wciąż torturując biedne drzwi, ciągnęła dalej;
- Nie oczekuję, że będziemy zaraz jakimiś wielkimi przyjaciółmi. Przyjaźń naszych gatunków jest czymś nieprawdopodobnym... Zresztą, nieważne. - pokręciła do siebie głową i przymierzyła się do zamknięcia drzwi, które jakby mogły, były by pewnie wdzięczne niebiosom.

Omiótł spojrzeniem cały ogród przed sobą, przyglądał się po kolei każdej roślinie jakby chciał ujrzeć u nich jakąś skazę, czy coś podobnego. Jedną dłonią odgarnął niesforne kosmyki grzywki, które opadały mu na czoło. Cały czas jednak uważnie ją słuchał. Owszem, krzywdy jej bez potrzebny nie zrobi, jeśli jednak da mu dobry powód, zdenerwuje, zrobi to bez przeszkód. Nie odwrócił się w jej stronę.
- Nieprawdopodobnym tylko dlatego, że ktoś od tysiąca lat wmawia wszystkim tą wrogość tych dwóch ras. Ja może i traktuje wilkołaki z wrogością i jakby byli mniejszością, ale nie z powodu rzekomej wojny naszych ras. Ale nic nie poradzę na to, że ty bierzesz w niej udziału. - odparł cicho, będąc pewny, że te słowa do niej dotrą. Przeszedł miedzy krzewami, aby zniknąć za nimi. Skierował się w stronę swojej ulubionej ławki, na której zasiadł sobie swobodnie. Co miał jej więcej powiedzieć? I tak powiedział już za dużo.

Żadne z nich nie mogło obwiniać drugiej strony, przynajmniej nie ze względu na przynależność do którejś z ras. Albo się rodzisz tym, albo tym. W ich wypadku los okazał się niekorzystny i złośliwy, ale przecież nie potrafią tego zmienić. Coś zawsze musi pozostać za naszymi zasięgiem, prawda? Nie miała już nic więcej do dodania, więc zamiast zamknąć się ponownie w tych czterech ścianach, wyszła na zewnątrz. Skoro nie mieli sobie już nic więcej do dodania, to mogła mu potowarzyszyć w nieco innej formie. Od razu gdy stanęła na czterech łapach poczuła się zdecydowanie bardziej swobodniej i jakoś tak pewniej. Przez chwilę łapała jego zapach, który już zaczynał się mieszać z powietrzem by wreszcie podążyć jego śladem, niczym łowca. Gdy tylko dotarła do miejsca jego spoczynku, bez żadnych ceregieli wskoczyła na ten skrawek drewnianego siedziska, którego on nie zajmował. I niczym bezczelne zwierze stwierdziła, że ułoży pysk centralnie na jego kolanach. Co tu więcej dodać?

Zerknął na nią kątem oka, gdy legła obok. Nie powiedział jednak nic, nawet gdy ułożyła pysk na jego kolanach. Ledwie powstrzymał się by nie pogłaskać, jej miękkiego futerka. Skrzyżował ręce na torsie i wbił spojrzenie przed siebie. Nic nie poszło po jego myśli, ale nie przejmował się tym. Zmrużył swoje ślepia, które po chwili przymknął. Odsunął od siebie wszystkie myśli. Nie będzie już w tej chwili niczym przejmował, wystarczy mu jak na razie.

Uniosła nieco srebrzysty pysk i delikatnie stuknęła go nosem w jedną z rąk. Jej leżenie ma się obejść bez udziału pieszczot? No przecież to niemal skandal! Zaakcentowała swą prośbę nawet cichym pomrukiem, jakby to miało go skłonić do podjęcia, pozytywnej dla niej, decyzji. Nie, wcale nie wpatrywała się w niego wielkimi, wilczymi ślepiami. Jej ogon spokojnie kołysał się u krańca ławki. Wilczyca oczekiwała na jakiś jego ruch. Ignorancja nie będzie tolerowana!

No i doigrałeś się chłopie. Z lekkim ociąganiem, rozplótł swoje dłonie po czym położył jedną na jej łebku. Pogłaskał ją schodząc w dół, aby zatrzymać ją miedzy jej łopatkami. Zaczął wolnym ruchami głaskać jej sierść. Wolał, aby nie marudziła mu tu pod jakąśkolwiek postacią. Nie no zaraz. On jej ulega!? Uchylił powieki i spojrzał na nią nieco dziwnym spojrzeniem.

Rozkoszując się jego delikatnym dotykiem, ponownie złożyła swój łeb na jego kolanach z początku jednak wyciągając szczupłe łapy przed siebie. Nie trudno było spostrzec, kto jest teraz czyim władcą. Choć była to tylko chwila, zapewne krótka i bardzo ulotna i tak miała satysfakcję iż udało jej się go do tego nakłonić. Mrużąc oczy mogła niemal stwierdzić, że to prawie jak kawałek nieba. Aż nie chce się wracać do szarej rzeczywistości. Szkoda, że nie jest kotem, mogła by mruczeć.

Tylko, że on tez przegrała. Oboje przegrali. Głaskał jej futro jeszcze przez dłuższa chwilę w pewien sposób wygrał również nijaką władze nad nią. Uśmiechnął się nieco zawadiacko, przejechał dłonią pod włos, przyglądając się jak powoli każdy włosek jej sierści wraca na swoje prawowite miejsce. Wystarczy tych pieszczot, zabrał swoją dłoń zakładając ręce za głowę, a twarz wracając w stronę nieba.

Wilczyca nie miała zamiaru przyjąć tego aktu ze spokojem, wręcz przeciwnie. Przekręcając się na grzbiet, a tym samym odsłaniając najdelikatniejsze miejsce na swym ciele, wyciągnęła przednie łapki i pac! uderzyła jedną z nich w policzek Nathaniel'a. Nie było to nic poważnego, a już na pewno siły w tym za grosz. Po prostu wyrażała swój protest, mając nadzieje, ze ten sposób jest najbardziej efektowny. Pomyliła się wyraźnie, nawet nie raczył mrugnąć. Powróciła zatem do ludzkiego wyglądu i z niezadowoloną miną przyglądała się wampirowi. Nawet zapomniała iż jej dłoń wciąż ma kontakt z jego chłodną skórą. Hm, przyjemne.

Skrzywił się lekko, gdy przyłożyła łapę do jego policzka. Skierował nieco chłodne spojrzenie w jej stronę.
- Wiem, że pragniesz mojego dotyku, ale co da dużo to nie zdrowo. - odparł z nieco złośliwym uśmiechem. Widać niektórych zachowań nie da się od tak pozbyć. Dotknął dłonią jej dłoni, która wciąż spoczywała na jego policzku, ściągną ją nad wyraz delikatnym ruchem i odstawił na jej kolano. Ponownie skrzyżował swoje ręce na torsie.

Khem, wcale nie planowała by wyszło to w taki sposób. Mruknęła coś tylko pod nosem na ten gest i skierowała spojrzenie gdzieś w kierunku nieba. I wcale nie pragnęła jego dotyku! No dobrze, może zareagowała na to zbyt gwałtownie, ale co poradzić? Wysuwając podobne tezy i jeszcze głosząc je na głos potrafił by nie jedno stworzenie zirytować swoich zachowaniem. Dobrze, zignorujmy to w chwili obecnej. Starała się zająć swe myśli czymś innym, czymś co nie było by powiązane bezpośrednio z jego osobą.