Pokój Księżniczki

****


______________________________________-

Przyszła księżniczka do pokoju zostawia swój bagaż nie rozpakowała ciuchów.
Wyszła sobie na spacer.

z.t

Wbiegła do pokoju i potem do łazienki idąc zamykając drzwi *z* wtedy wpuściła do wanny ciepłą wodę, jednakże odczuwała że z nią coś nie tak jest przy swoim pierwszy razie z wilkołakiem tym bardziej.. wtedy zwymiotowała krwią, okazuje się że to objawy ciąży.
- O kurcze - Odpowiedziała w szoku, odpada kąpiel, weszła do kabiny myjąc się ciepłą woda przemywając ciało. Przestała wymiotować krwią. Jest w szoku że jest w ciąży.

Kriegen natomiast biegł cały czas za nią, słysząc że klucz w któryś drzwiach zostaje przekręcony jakby je zamykano przyśpieszył i krótką chwile później w swej wilczej formie był już w pokoju. Coś jest nie tak, słyszał jakby dziewczyna wymiotowała więc wrócił do swej ludzkiej formy po czym przebił się przez drzwi. Zobaczył dziewczynę w kabinie prysznicowej oraz ślady krwi. Podszedł bliżej i patrzył na nią. W pierwszej chwili nie za bardzo zrozumiał co się dzieje ale coś mu mówiło jedno i to samo. Ale nie był pewny tego dokładnie.
- Co się dzieje?
Zapytał patrząc cały czas na nią.

Wzięła ręcznik..
- Jestem w ciąży - Odpowiedziała nie obwijając w bawełnę swoje myśli, czy mówić czy nie. Właściwie jakie to ma znaczenie, zaszła i wie że urodzi je oraz wychowa na porządnego obywatela pomyślała sobie chwilowo. Uśmiechnęła się do Niego rumieniąc.

Uśmiechnął się w momencie gdy wypowiedziała słowa właśnie te. Połączenie wampira i wilkołaka? O tym nigdy nie słyszał ale gdy tak powiedziała mówiąc krótko podbiegł do niej uniósł ją i przytulił mocno do siebie.
- Nie wiem co powiedzieć... ale jestem szczęśliwy.
Nie potrafił chyba okazać swych emocji do końca, całego szczęścia które dusze jego wypełniało od chwili gdy był z nią oraz obecnie usłyszana przynajmniej dla niego dobra nowina.

Uśmiechnęła się do niego tuląc cały czas. Zarumieniona jest w tej chwili.
- Myślę czy to syn czy córka - Odpowiedziała do Niego, zaciekawieniem.. właściwie żeby było zdrowe pomyślała.
- Mam tylko zmartwienia żeby ukryć na razie to że jestem w ciąży z Tobą - Odpowiedziała lekko przestraszona mówiąc do niego.
- Jedyne wyjście urodzę tutaj dziecko - Odpowiedziała cicho do niego, boi się że Morgoth zrobi mu krzywdę.

- Będzie to córka podobna do swej matki.
Pogładził dłonią delikatnie policzek dziewczyny uważnie słuchając dalszych słów jej. Fakt, ona musi ukryć to że córka władcy jest w ciąży z wilkołakiem ale na razie nie chciał przejmować się tym faktem więc uśmiechnął się.
- Więc, nasze dziecko urodzi się w tym domu?
Puścił jej oczko a po chwili dodał.
- Więc niech będzie tak jak chcesz, Elizabeth.

- Eh nie powinnam okłamywać Ojca ale nie mogę mu powiedzieć, bo wtedy się na mnie obrazi - Odpowiedziała do niego smutna, właściwie miała dziwne przeczucia że ojciec może coś kombinować z władzą dla jednej z potomków czyli może dla córki rządy nad królestwem, wtedy ona zrobi wszystko że wampiry i wilkołaki byli w harmonii oraz nie zabijani bez potrzeby.

- Dla Twego ojca, zawsze będziesz malutką córeczką. A nawet gdyby próbował coś zrobić, będę bronił wszystkiego co mam... czyli Ciebie za każdą cenę.
Czy on właśnie teraz przypadkiem nie wyraził się w sposób pozytywny o jej ojcu? Że mimo wszystko jako ojciec zawsze będzie dobry dla swej córki? Oh tak to przecież zabrzmiało. Patrzył on cały czas na nią.
- Wiesz....
Po chwili wziął ją na ręce i zaniósł do łóżka po czym pocałował ją.
- Teraz to musisz się wyspać.
Sam położył się obok niej po czym przytulił ją do siebie.

Zarumieniła się jak ją położył na łóżku ułożyła się tuląc do niego delikatnie, wtedy przykryła pościelą i jego też.
- Mój Ukochany - Odpowiedział do niego ze spokojem tuląc się.

- Śpij dobrze ukochana.
Powiedział wciąż patrząc się w oczy jej przy czym również pocałował ją jakby powiedzieć dobranoc tym gestem miał. Po chwili spojrzał w sufit i przymknął oczy swe jakby spać iść miał teraz.

Zasnęła raczej myślała o jednej rzeczy jak brata okłamać przecież ciąży nie może wyczuć ani zobaczyć. Musi być spokojna i opanowana, uśmiechnęła się zdradziecko trochę i miała
czerwone oczy. Tak krwi chce wypić, musi iść do lasu i zapolować na zwierzynę.

Jednak on nie spał a skoro zwierzęciem sam w sobie głównie jest coś na wzór wyczucia u niej pragnienia poczuł więc oczy swe otworzył i spojrzał na nią, po czym odchylił szyje swą.
- Pij... wiem że tego chcesz.
W sumie od kiedy Kri pierwszy raz ujrzał ją nie piła ona krwi, więc zapewne to normalna reakcja jak u każdego wampira ze po dłuższym czasie pragnienie dosięgnie każdego. Złapał ją również za nadgarstek by uciec nie próbowała no tak środek zaradczy przecież nie puści jej samej, chyba strasznie opiekuńczy się zrobił. Jej nadgarstek jednak nie był zbyt mocno trzymany by bólu ona nie czuła. Po chwili powtórzył raz jeszcze.
- Napij się mojej krwi, gdyż do Ciebie ona należy.

- Nie mogę, nie chcę - Odpowiedziała do niego, nie może na to sobie pozwolić żeby pić ojca dziecka.
- Proszę nie zmuszaj mnie do tego - Odpowiedziała do niego rumieniąc sie.

Po tych słowach pogładził policzek jej a następnie pocałował ją.
- Nie przejmuj się tym, w końcu to naturalne prawda? Musisz się pożywić więc wypij krew mą.
Nie przejmował się tym faktem, bo przecież dla niego to normalna rzecz a zwłaszcza jeśli zależy mu na niej będzie pozwalał pić swą krew jej gdy ona tylko tego zapragnie. Dlatego ponownie odchylił głowę w ten sposób że mogła śmiało pić krew z szyi jego.

Zarumieniła się, i przychyliła liżąc go delikatnie i wtedy ukuła go jednym spokojnym ciosem pijąc jego krew, nie przepadała za krwią wilkołaków i wtedy jak się napiła to wystawiła kły i oblizała wargi. Wtedy rękę do jego miejsca przybliżyła i śladu po ugryzieniu nie było.

- Tak wiem, mam niesmaczną krew.
Zaśmiał się w swój swoisty i normalny sposób można powiedzieć. Cóż, on przecież nie wiedział że dziewczyna nie lubi takiej krwi a zresztą nadal nie wie. Puścił jej oczko po czym przytulił dziewczynę do siebie. Położył dłoń na jej brzuszku po czym zaczął masować.

Zarumieniła się czując jego ciepłą rękę...
- Czy zastanawiałeś się może żeby wrócić na swój tron i być znów Władcą Wilkołaków ? - Odpowiedziała pytając Kriegena. Ciekawa była co odpowie, bo chciała mu pomóc odzyskać władzę, a ona zawładnęła swoim.

- Czy zastanawiałem się?. Nie wiem, nie pamiętam większości rzeczy o których kiedyś myślałem. Ale teraz wróciłbym na tron by zapewnić spokój Tobie i życiu naszemu.
Spojrzał prosto w jej oczy, czyżby Elizabeth miała jakiś plan? Zastanawiał się nad tym w sumie przez dłuższą chwilę. Podniósł dłoń do góry i zaśmiał się cicho pod nosem.
- Napis na plecach mych mówi sam za siebie. Władza jest tym czego pragnąłem kiedyś lecz mieć jej nie mogę we własnej kontroli posiadać. Tak myślałem chyba kiedyś ale teraz wiem że byłbym w stanie odzyskać władzę a przynajmniej mogę spróbować, jeśli Ty tego chcesz ukochana..

- Chciałabym żebyś odzyskał, a ja wtedy włamię się do piwnicy zamku i wiadomo co zrobię, muszę mieć jedynie szyfr dostępu ale to proste będzie - Odpowiedziała do niego tuląc się.
- Nie chcę wojen między Wampirami a Wilkołakami, przynajmniej by był pakt nieagresji, niedługo ojciec wytępi wszystkie rasy czyli was, a nie chcę tego - Odpowiedziała do niego ciepłym głosem.

- Myślisz że tak po prostu puszczę Cię samą?
Zaśmiał się w duchu ale wiedział w tym momencie co do niego należy. Musi przedostać się do zamku w którym niegdyś sprawował władzę i przekonać bądź pokonać obecnie panujących tam. Spokój widoczny był na jego twarzy a on już zdecydował że zrobi to czego chcę jego ukochana.
- Niedługo więc wyruszę w sprawie odzyskania władzy. Jednak nie zostawię Cię samej, więc wyruszysz ze mną.

Nic nie powiedziała, jedynie wyczuła coś okropnego i rozpłakała się w gniewie.
Wyszła z łóżka i szybko ubrała się oraz uciekła w stronę stajni..



z.t

Szybko zerwał się i ubrał jakieś ciuchy które znalazł w tym pomieszczeniu. Możliwe że to albo jej brata albo i też jej ojca były ale tego nie wiedział. Po tym szybko wybiegł za nią.

z/t