Komnata Władcy

Komnata władcy Morgoth'a zrobiona w stylu renesansowym. Wielkie łoże w kolorze szmaragdu oraz stylowe sofy, fotele, stoliki, szafki. Grube zasłony ozdabiają okna, a na ścianach widnieją malowidła z danej epoki.

Przybył do swojej komnaty.
Położył się na swoim łożu i spojrzał w sufit.
Zamknął umysł, nie myślał o niczym. Najadł się, więc i złość trochę opadła.

Znowu go ogarnęła wściekłość. Elizabeth nigdy nie będzie jego biologiczną córką.
Doskonale wiedział, że teraz będzie chciała go zrzucić z tronu. Zaśmiał się groźnie.
Wiedział też, że poszła sobie to pchlarza. Zbyt dobrze ją znał. Ona o nim nie wiedziała niczego. Została tylko Claudia, jego prawdziwe dziecko.
Całe szczęście Morgoth podmienił wszystkie dokumenty. Prawdziwe zachowały się w jego pamięci. Dawno temu spalił je w kominku w swojej komnacie. Teraz były tylko w jego umyśle, w jego pamięci. Był najsilniejszym wampirem i trudno go będzie zwalić z tronu.
Muszą go zabić.

Postanowił odwiedzić swoją starą jaskinię.
Wstał i zmaterializował się przy drzwiach.
Wyszedł zamykając na klucz *zamknięte* swoją komnatę.
Schował klucz do kieszeni.
[zt]

Weszła razem z Morgothem do jego komnaty. Zabrała mu wcześniej klucz. Wiedziała gdzie się znajduje, a że była bezczelna to wpakowała tam swoją dłoń i zwyczajnie wyciągnęła klucz.
Otworzyła komnatę i rozejrzała się. - Nic się nie zmieniło...- powiedziała z uśmiechem.
Położyła się na plecach na łożu. Spojrzała w sufit. Obraz zignorowała. Założyła nogę na nogę.

Tylko Victoria potrafiła być na tyle bezczelna, by włożyć dłoń do jego bokserek. Tam właśnie miał swoją dodatkową kieszeń na klucz. Zaśmiał się złowieszczo.
Zamknął drzwi od komnaty. Podszedł do łóżka.
Oparł się dłońmi o łóżko, a pomiędzy nimi znajdowała się Victoria.
- A co? Chciałaś zmian?
Zapytał.
Pocałował ją namiętnie w usta.

- Mógłbyś na przykład wyrzucić ten obraz. - Powiedziała między pocałunkami.
Zawiesiła dłonie na jego szyi. Pamiętała go. W łóżku był niemożliwy. Na łóżku też. Oddała się przyjemności. Planowanie zagłady świata można przecież przełożyć to nie koniec świata.

[spadam]

- Mówisz i masz.
Mruknął jej do ucha.
Wstał i ściągnął obraz ze ściany.
Otworzył okno i wyrzucił obraz daleko. Rozpadł się na kawałki. Teraz nie potrzebuje tego obrazu. Nie ma córki i nie ma jej matki. Nie musi stwarzać pozorów.
Wrócił do Victorii.
- Jakieś rozkazy?
Zapytał z cwanym uśmieszkiem.

- Tak. - Powiedziała. - Przestań gadać i przypomnij sobie stare czasy.- Pocałowała Morgoth'a w policzek.
Ziewnęła. Zmęczyła się jednak trochę.- Albo nie... pozwól mi dzisiaj spać w twojej komnacie.- Powiedziała.
Wstała z łóżka i zaczęła się rozbierać. Nie przewidywała sprzeciwu. Ostatnim razem tak właśnie spali w tym właśnie łóżku.

Pokręcił głową z uśmieszkiem.
Wstał i zaczął zdejmować swoje ubrania. Miał ich mniej, więc szybciej się ich pozbył niż Victoria.
Podszedł do niej i obrócił ją. Zaczął masować jej plecy i całować jej szyję.
Powoli zbliżali się do łoża.

Jęknęła. Odwróciła się i spojrzała na Morgoth'a. Złapała jego dłonie i powoli pociągnęła do siebie. Oboje znaleźli się na miękkim łożu. Victoria wślizgnęła się pod kołdrę i zrobiła miejsce Morgoth'owi. Położyła się tak by wampir mógł ją przytulić.
Zamknęła oczy i oddała się mocy snu.

Położył się obok Victorii na łożu.
Nałożył na oboje kołdrę. Objął jedną ręką wampirzycę w talii. Z drugiej reki zrobił sobie poduszkę. Nie używał poduszek. Przez chwilę patrzył na jej włosy. Claudia ma dokładnie takie same. On również zasnął.

Victoria obudziła się wcześniej niż Morgoth. Wstała z łóżka i założyła na siebie ubrania.
Rozejrzała się po pokoju. Jeszcze się trochę rzeczy tu zmieni. Wyszła z komnaty i ruszyła przed siebie. Zostawiła Morgoth'a śpiącego w łóżku.
[zt]

Obudził się niedługo po Victorii.
Zauważył, że nie ma jej ani w łóżku, ani w komnacie.
Wstał i ubrał się. Wyszedł z komnaty, zamknął ją na klucz i schował do kieszeni.
Poszedł za zapachem Victorii.
[zt]