Wybrzeże Śmierci

Usłyszał kroki. Odwrócił głowę w tamtą stronę i ujrzał upiora. Zeskoczył z drzewa i podszedł do dziewczyny. - Czego tu szukasz? Przywitał się dosyć szorstko, ale on tak zawsze podchodził do obcych. Omiótł spojrzeniem jej ciało. Była ładna to fakt, ale jego nie kręciła. Nie gustuje w upiorach.

Uśmiechnęła się tylko tajemniczo.
Nie zamierzała odpowiadać skoro tak nie miło się do niej zwraca.
Spojrzała na niebo. Była inna niż przeciętny upiór.
To, że była potworem można było puścić mimo uszu. Gdyby się zakochała... zmieniłaby się, gdyby jej wybranek nie tolerowałby jej drugiej strony.
Potrafiłaby nawet stać się Aniołem, a nie Upiorem. Nigdy tego nie zrobiła, bo nigdy się nie zakochała. Spojrzała na chłopaka. Zmierzyła go wzrokiem jakby oceniała jego walory.

Zdziwił się trochę kiedy mu nie odpowiedziała. Postanowił zacząć trochę grzeczniej.
- Jestem Merkucio Delacroul. Przedstawił się kłaniając się lekko. Cóż dobre maniery jeszcze z niego do końca nie uleciały Uśmiechnął się do nieznajomej łobuzersko, a jego niebieskie ozy zamigotały.

Tak już lepiej. Ciekawa była, czy go jeszcze czymś zaskoczy.
- Alvara Suzuki, widzę cię. - Powiedziała swoim niebiańskim głosem. W tym czasie podniosła dłoń i w powietrzu zakreśliła kreskę pionową, jakby dotykała skały.
Była dziwna. Wiedziała o tym. Nie była rodowitym upiorem. Tak jakby była Upadłym Aniołem, który chce się nawrócić. Ponownie spojrzała w niebo z tęsknotą.

- Miło mi cię poznać. rzekł ujmując jej dłoń w swoją i muskając ją wargami.
Trochę go dziwiło zachowanie Alvary, ale nie dawał tego po sobie poznać.
Wyprostował się i przeczesał włosy dłonią.

Uśmiechnęła się po raz kolejny.
- I warto było tak być uprzedzonym? Nie jestem potworem tylko dlatego, że jestem upiorem, wilczku.
Powiedziała.
Usiadła na ziemi i wyprostowała swoje długie, gładkie nogi. Kochała sukienki. Niektóre wynalazki człowieka się przydawały. Sukienki były wygodniejsze od kostiumów, praktyczniejsze od zbroi i bardziej przewiewne od spodni. Zamknęła oczy i wzniosła głowę ku niebu.

Usiadł koło niej. Czyżby zaczynała mu się podobać? Może. Położył swoją dłoń na jej dłoni.
Rzeczywiście był uprzedzony, ale to w jednej chwili przestało być ważne

Gdy dotknął jej dłoni poczuła coś podobnego do dreszczy, ale to nie były dreszcze spowodowane obrzydzeniem. Było to bardziej łaskotanie. Podobał jej się. Wilczki miały to do siebie, że były umięśnione. Człowiek przy nich to bezwartościowy słabeusz.
Spojrzała na jego oczy. Ciekawa była rozwoju wydarzeń. Postanowiła nic nie mówić.
Zbliżyła swoją twarz do jego twarzy i zaczęła się jej przyglądać. Po chwili zaczęła się przyglądać jego mięśniom.
Nie oparła się pokusie ich dotknięcia. Opuszkami palców wolno, delikatnie dotykała każdego mięśnia. Czuła kolejne przyjemne dreszcze. Tym razem na plecach i na karku.

Kiedy zbliżyła twarz do jego twarzy pocałował ją w usta. Nie mógł się jej oprzeć. Nawet jego to zaskoczyło. no trudno był ciekawy co się dalej wydarzy. On również czuł dreszcze, a miejsca, których dotknęła paliły go przyjemnie.

Uśmiechnęła się, gdy ten ją pocałował. Nie zaskoczyło ją to specjalnie. Bycie geishą się opłacało. Jak już się chciało przeżyć romans lub miłość to ich patenty były niezawodne.
Postanowiła dzisiaj dać się ponieść emocjom i przy okazji ulec wilkołakowi.
Pocałowała go delikatnie w usta, by go zachęcić do dalszych działań. Facet ją rozpalał. Prawie dosłownie. Czuła gorąco w całym ciele, ale nie zamierzała się zmnieniać w postać upiora.
Już to kiedyś przerabiała, ale wtedy nie było takiego intensywnego gorąca.
Kontynuowała dotykanie mięśni Merkucio.

Objął ją mocno i dalej całował. Jedną dłoń zanurzył w jej jedwabistych czarnych włosach, a drugą objął Alverę w talii. Było mu bardzo dobrze. Czuł ciepło na całym ciele.

Położyła się na ziemi przy okazji pociągając za sobą chłopaka. Dzisiaj to facet był górą, ale nie zawsze tak było. Najczęściej to ona ustalała zasady, tempo i rodzaj. Włożyła palce prawej ręki we włosy wilkołaka. Lewą ręką kreśliła jakieś znaki na klatce piersiowej i na brzuchu Merkucia.
Stopą zaczęła głaskać łydkę u nogi chłopaka. Jak ona to kochała.

Cóż miał zrobić? Nie mógł się powstrzymać, więc połączył się z Alverą i zaczął powoli pracować.
Czuł rozkosz na całym ciele. Po chwili zaczął pieścić jej szyję. Och było mu bardzo bardzo przyjemnie.

Poczuła rozkosz z połączenia się z Merkucio. W tym momencie byli jednym ciałem.
Wbiła lekko paznokcie prawej ręki w skórę na karku chłopaka.
Nogi założyła sobie na jego biodrach i zacisnęła je mocno, by jak najmocniej czuć męskość wilkołaka w sobie.
Wygięła szyję do tyłu. Zaczęła cicho stękać, czy też jęczeć.

Kontynuował zabawę. Prawą rękę przeniósł na jej pierś. a lewą przycisnął jej biodra bardziej do siebie. Nadal pieścił szyję Alvery.

Mimo początkowego planu Alvara postanowiła jednak nie być uległą.
Przeturlała się tak, że Merkucio leżał na ziemi, a ona była "na górze". Podniosła chłopaka tak, by siedział. Poruszała się rytmicznie.
Dłońmi przycisnęła głowę Merkucia do piersi. Chciała osiągnąć pełnię rozkoszy.
Przy okazji chciała Merkucia doprowadzić do tego samego stanu.

Powoli zaczynało mu się to nudzić. po mimo obezwładniającej rozkoszy nie znajdował w tym dłuższej rozrywki. Po macał chwilę jej piersi, zrobił kilka ostatnich ruchów i wyszedł z Alvery. Siedział teraz koło niej. - Miło było, ale się skończyło. Rzekł i uśmiechnął się do niej łobuzersko.

Przekręciła głowę. Uśmiechnęła się.
- I o to chodziło. Byłeś wyłącznie moją zabawką, rozumiesz?
Powiedziała uwodzicielsko.
Wstała, poprawiła sukienkę na sobie i wolnym krokiem poszła w swoją stronę.
[zt]

Uśmiechnął się tylko. Myliła się i to grubo. On również wstał i wyszedł.

z.t