Wilkołak – w wielu mitologiach (m.in. słowiańskiej i germańskiej) i legendach człowiek, który potrafił się przekształcić w wilka.
Księżyc w pełni – są różne wersje na temat jego wpływu na wilkołaka. Niektóre mówią, że człowiek mógł przemienić się w wilkołaka tylko w czasie pełni księżyca, inne natomiast, że potrafił kontrolować przemianę (czyli zmieniać się na życzenie). Wielu jednak uważa, że podczas pełni wilkołaki stawały się silniejsze i bardziej agresywne . W czasie pełni wilkołaki wybierały się też na polowania.
Srebro – Jedyny sposób, aby zabić wilkołaka jest strzelić mu nabojem ze srebra prosto w serce.
Zdolności – wilkołaki posiadały wiele nadnaturalnych cech, jak np. możliwość zmiany wyglądu od człowieka przez pół-człowieka pół-wilka do samego wilka, choć najczęściej mówi się o tej drugiej formie. Posiadały wielką siłę oraz zwinność. Mogły też wspinać się z zawrotną prędkością, a także wskakiwać i zeskakiwać z dużych wysokości nie robiąc sobie przy tym krzywdy. Przede wszystkim jednak doskonały węch i słuch, nawet w ludzkiej postaci. Potrafiły również widzieć w zupełnych ciemnościach. Ważną cechą wilkołaka była też jego nadzwyczajna atrakcyjność, gdy wyglądał jak człowiek, swoisty zwierzęcy magnetyzm.
Rody:
*Versius - Najstarszy z rodów. Należą do niego jedynie wilkołaki wysoko postawione, należące jedynie do rodziny królewskiej. Są to zazwyczaj osobnicy większej masy.
*Isterius - Ród szlachty, należą do niego wilkołaki wraz z rodzinami, które pełnią ważna rolę w królestwie. Również wilkołaki, które są nieco dalszymi krewnymi rodziny królewskiej.
*Vallmer - Należą do niego wilkołaki, które nie są w ogóle spokrewnione z rodziną królewską i zajmują niższe rangi w społeczeństwie.